นิทานอีสป เรื่อง นกฮูกกับช้าง

นิทานเรื่อง นกฮูกกับช้าง

กาลครั้งหนึ่งในป่าที่หนาทึบแห่งหนึ่ง ได้มีนกฮูกและช้างซึ่งเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากอาศัยอยู่ ทั้งสองได้แบ่งปันความทุกข์ความสุขให้แก่ก้นและกัน จะช่วยเหลือซึ่งกันและกันอยู่เสมอ

วันหนึ่งช้างออกไปหาอาหารในป่าลึก และตกเข้าไปอยู่ในวงล้อมของเหล่าปีศาจร้าย ราชาแห่งปีศาจเพิ่งฝันไปว่าได้เสวยช้างเข้าไปหนึ่งเชือก ด้วยเหตุนี้เองบรรดาปีศาจร้ายทั้งหลายจึงพออกพอใจมากที่ได้พบเห็นช้างจริงๆ และยืนยันว่าความฝันของพระราชาของพวกตนควรจะต้องทำให้เป็นจริงให้ได้

ครั้นแล้วพวกปีศาจร้าย จึงได้จับช้างนั้นไว้และเตรียมพร้อมที่จะฆ่า ในที่สุดช้างได้พูดขึ้นว่า

“ขอให้ข้าได้ไปพบกับเพื่อนรักเก่าแก่ของข้าเป็นครั้งสุดท้ายด้วยเถิด” พวกปีศาจยอมตกลง ถ้าช้างสัญญาว่าจะกลับมาให้ราชาของเหล่าปีศาจกิน และช้างก็ยอมตกลงข้างจึงออกเดินทางไปพบนกฮูกเพื่อนเก่าของตน

ระหว่างทางช้างพบหมาจิ้งจอกได้รับคำแนะนำว่า ยอมเป็นอาหารของราชาปีศาจเสียเถอะ สัตว์อื่นๆ จะได้ไม่เดือดร้อน ช้างพอได้ยินดังนั้น ก็รู้สึกเป็นทุกข์ใจยิ่งนักรีบเดินทางไปหาเพื่อนรักผู้ฉลาดที่สุดของป่าคือนกฮูก

เมื่อนกฮกรู้เรื่องทั้งหมดจึงพูดขึ้นว่า “ขอให้ข้าได้ไปเป็นเพื่อน แล้วจะคิดหาทางช่วยเจ้าเอง”

ทั้งสองจึงเริ่มออกเดินทางไปด้วยกัน การมีเพื่อนร่วมทางไปด้วยได้ช่วยทำให้ช้างรู้สึกใจขึ้นขึ้นมาบ้าง เมื่อทั้งสองเข้าสู่ถิ่นที่อยู่ของปีศาจ นกฮูกแสร้งทำเป็นว่าเขาเพิ่งตื่นจากหลับ ทำเป็นกระพือปีกบิดขี้เกียจแล้วมองดูรอบ ๆ ด้วยดวงตาที่เปิดกว้าง แล้วหยุดอยู่ที่กลุ่มปีศาจร้ายที่ชุมนุมกันอยู่ จากนั้นนกฮูกได้เอ่ยขึ้นว่า

“ฉันได้ฝันแปลกมากจริงๆ ฉันฝันว่าได้แต่งงานกับราชินีแห่งปีศาจ ดังนั้นฉันคงจะได้แต่งงานกับนางจริงๆ ไหนราชินีแห่งปีศาจอยู่ที่ไหน?”

พวกปีศาจคัดค้านเสียงดังลั่น และพูดขึ้นว่า

“แกไม่สามารถจะแต่งงานกับราชินีของเราได้เพียงเพราะความฝันอย่างโง่ๆ ว่าแกได้แต่งงานกับพระนาง”

นกฮูกจึงรีบตอบอย่างรวดเร็วทันทีทันใดว่า

“ถ้าฉันไม่สามารถทำให้ความฝันของฉันเป็นจริงขึ้นมาได้ ก็แล้วราชาของพวกแกจะสามารถยืนกรานที่จะกินช้างได้อย่างไร เพราะราชาของพวกแกก็เพียงแค่ฝันว่าได้กินช้างเท่านั้นเอง? ถ้าราชาของพวกแกยังยืนยันว่าจะกินเพื่อนของฉันให้ได้ ฉันก็จำเป็นต้องยืนยันที่จะแต่งงานกับราชินีของพวกแกให้ได้เช่นกัน”

ปีศาจร้ายรู้สึกงงงันจนกระทั่งไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี ดังนั้นพวกปีศาจร้ายจึงได้ปล่อยให้นกกและช้างกลับไปบ้านของพวกตนได้ และนี่คือวิธีที่นกฮูกได้ช่วยชีวิตช้างเพื่อนเกลอของเขา

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “การคบบัณฑิตผู้มีปัญญา เป็นเพื่อนย่อมช่วยให้พ้นภัยได้”